img

Soczewki hybrydowe – czym różnią się od zwykłych?

Mimo, że tylko niektórych z nas dotyczy temat wad wzroku, wszyscy doskonale wiedzą czym są i do czego służą soczewki kontaktowe – wynalazek, który odmienił kiedyś życie milionów okularników. Czasami możemy się też spotkać z tzw. soczewkami hybrydowymi. Co to takiego i kiedy się je stosuje?

Czym się charakteryzują soczewki hybrydowe?

Soczewki hybrydowe należą do tzw. soczewek stabilnokształtnych, których zadaniem jest nadanie rogówce właściwej powierzchni – gładkiej i odpowiednio wyprofilowanej. Tym samym tworzą one przestrzeń, do której trafiają naturalnie produkowane łzy, idealnie wypełniając wszelkie ubytki i nierówności rogówki pacjenta. Jak wspomnieliśmy, jednym z typów soczewek stabilnokształtnych są soczewki hybrydowe. Składają się one z dwóch części: twardej, zwanej też optyczną (centrum) i miękkiej, stabilizującej (obwód). Pierwsza umożliwia poprawne widzenie, druga zaś zapewnia odpowiednie „trzymanie się” oka przez soczewkę. Wykonane są z bezpiecznych dla oczu, ale i bardzo delikatnych materiałów – dlatego trzeba się z nimi obchodzić niezwykle ostrożnie. Zalecane jest również regularne wymienianie – maksymalnie po 6 miesiącach. Do innych rodzajów soczewek stabilnokształtnych zaliczamy soczewki skleralne, miniskleralne oraz tzw. gazoprzepuszczalne rogówkowe.

Soczewki hybrydowe - dowiedz się o nich jeszcze więcej!

Soczewki hybrydowe w stożku rogówki
W jakich przypadkach stosuje się zatem soczewki hybrydowe? Doskonale sprawdzają się one w stożku rogówki. Istotą tego schorzenia jest ścieńczenie i wygięcie rogówki, które powoduje pojawienie się u pacjenta objawów astygmatyzmu i krótkowzroczności. Najczęstszymi objawami są: osłabienie wzroku, zamglenie i rozmazanie obrazu, nadwrażliwość na światło, obserwowanie efektu halo wokół jego źródeł, mnogie widzenie, swędzenie i zaczerwienienie oczu. Schorzenie najczęściej dotyczy młodych osób – może zacząć się już podczas dorastania i rozwijać latami, z okresami uśpienia i zaostrzenia. Główną grupę pacjentów ze stożkiem rogówki stanowią osoby w granicach 20-30 roku życia. Trzeba zaznaczyć, że dzięki swoim właściwościom soczewki hybrydowe umożliwiają pozbycie się uciążliwych objawów stożka rogówki, a tym samym poprawę komfortu życia pacjenta, jednak nie mogą wyleczyć schorzenia, ani nawet zatrzymać jego postępów. W terapii stosuje się zabiegi operacyjne, które mają na celu odpowiednie ukształtowanie powierzchni rogówki. Zaliczamy do nich m.in.: Cross Linking, czy wszczepienie pierścieni Intacs.

Zanim soczewki hybrydowe – czy można zapobiec stożkowi rogówki?

Niestety, współczesna medycyna nie zna jeszcze konkretnej odpowiedzi na pytanie, skąd bierze się schorzenie, którego objawy można leczyć stosowaniem soczewek hybrydowych. Istnieje kilka czynników, które podejrzewa się o zwiększanie ryzyka jego wystąpienia. Należą tu m.in.: niektóre choroby i stany zapalne oczu, alergie, predyspozycje genetyczne, a także… tarcie oczu. Choć więc nie na wszystkie z nich mamy wpływ, możemy zmniejszyć szansę wystąpienia stożka rogówki poprzez dbanie o higienę naszego narządu wzroku oraz oduczenie się tej – często nie w pełni świadomej – praktyki, jaką jest pocieranie oczu.

Zobacz również