Soczewki kontaktowe są coraz chętniej wybierane zamiast okularów. Kiedyś były jedynie dodatkową opcją przydatną podczas sportu, czy imprez. Dziś odwrotnie - coraz więcej osób na co dzień nosi soczewki, a okulary trzyma tylko „na wszelki wypadek”, na przykład, gdy oczy stają się zbyt wysuszone, lub zmęczone i noszenie soczewek staje się niewygodne. Technologia pozwoliła też na rozwój coraz to bardziej zaawansowanych soczewek. Czym się różnią i jakie wybrać?

Soczewki jednoogniskowe to takie, które mają jednakową moc na całej powierzchni. Moc soczewek, podobnie jak moc okularów mierzy się w dioptriach. Mogą to być dioptrie dodatnie (popularnie zwane plusami), bądź ujemne (znane jako minusy). Ujemne stosuje się przy krótkowzroczności, dodatnie zaś przy nadwzroczności. Soczewki jednoogniskowe więc sprawdzą się dobrze przy leczeniu jednej wady wzroku, u pacjentów, którzy mają problem z widzeniem na jedną odległość.

Soczewki jednoogniskowe mogą również mieć różne kształty. Wyróżnia się soczewki sferyczne, stanowiące wycinek kuli, i soczewki asferyczne, będące wycinkiem elipsoidy. Soczewki sferyczne, choć wciąż jeszcze popularniejsze charakteryzują się delikatnym zamazaniem obrazu na obrzeżach pola widzenia. Zmiana kształtu w soczewkach asferycznych eliminuje ten problem i pozwala na zachowanie ostrości widzenia w całym polu widzenia.

Soczewki progresywne, zwane inaczej wieloogniskowymi to nowocześniejsze soczewki, opracowane z myślą o osobach cierpiących na kilka wad wzroku jednocześnie. U osób, u których występuje zarówno krótkowzroczność, jak i nadwzroczność, bądź u osób starszych, które dodatkowo zmagają się ze starczowzrocznością, często konieczne jest kilka par okularów. Problem ten został rozwiązany wraz z wynalezieniem soczewek progresywnych. W przeciwieństwie do soczewek jednoogniskowych, soczewki progresywne mają różną moc w różnych częściach szkła. Soczewka podzielona jest na części. Górny jej segment ma pomóc widzieć wyraźnie przedmioty w oddali, a dolny segment dostosowany jest do widzenia bliży. Środkowa część soczewki odpowiedzialna jest za widzenie strefy pośredniej. Dzięki temu pacjent w jednych soczewkach może zarówno czytać książkę, jak i podziwiać widoki z okna. Podobnie, jak soczewki jednoogniskowe, progresywne występują w formie sferycznej i asferycznej.

Soczewki jednoogniskowe od progresywnych różnią się więc budową i mocą. To, jakie wybierzemy zależy od tego, do czego potrzebujemy soczewek. Wieloogniskowe poleca się osobom dojrzałym, które zaczynają mieć problem z widzeniem na różne odległości. Tak długo, jak doskwiera nam tylko jedna wada wzroku nie ma potrzeby zmiany soczewek z jednoogniskowych na progresywne.