Im więcej mamy lat, tym jesteśmy bardziej narażeni na rozmaite problemy ze wzrokiem. Ma to związek z naturalnymi procesami starzenia się organizmu. Starczowzroczność – bo tak nazywa się takie schorzenie – stała się już problemem globalnym. Szacuje się, że do końca roku 2020 na całym świecie liczba dotkniętych nim osób przekroczy 1,3 miliarda.

Wiek a akomodacja oka

Nasze oczy są skomplikowanym układem optycznym, składającym się m.in. z rogówki, soczewki i siatkówki. To, że jesteśmy w stanie oglądać przedmioty znajdujące się w różnych odległościach jest możliwe dzięki niezwykłemu zjawisku zwanemu akomodacją. Ludzkie oko potrafi tak dobierać długość ogniskowej układu optycznego, aby obraz pojawiający się na siatkówce był wyraźny bez względu na to, jak daleko znajdujemy się od oglądanego przez nas przedmiotu. Niestety, zdolność oczu do akomodacji zmniejsza się wraz z wiekiem. U osób po czterdziestce objawia się to najczęściej problemami z czytaniem czy kłopotem z odczytaniem wiadomości na telefonie. Czy taka dysfunkcja pojawi się również u nas? Pogorszenie widzenia z bliska w pewnym wieku dotyka wszystkich. Można powiedzieć, że jest to wynikiem naturalnego procesu fizjologicznego. Jakiego? Czytaj dalej.

Starczowzroczność – co to takiego?

Zdolność oczu do akomodacji z biegiem czasu stopniowo maleje. Przyczyną jest z jednej strony zmniejszenie elastyczności soczewki, z drugiej zaś osłabienie mięśni rzęskowych. W związku z tym zaburzony zostaje mechanizm odpowiedzialny za ostre widzenie z bliska, a my zaczynamy potrzebować coraz mocniejszych okularów. Szkła musimy wymieniać średnio co dwa, trzy lata, wybieramy wówczas okulary silniejsze o ćwierć do pół dioptrii. Oprócz problemów z ostrością widzenia z bliska pojawiają się też takie objawy jak zmęczenie i ból oczu oraz podwójne widzenie. Na to, jak szybko starzeją się nasze oczy, ma wpływ nie tylko to, ile mamy lat. Czynnikiem sprzyjającym pojawieniu się problemów z akomodacją narządu wzroku może być także wielogodzinna praca przed monitorem, picie alkoholu i palenie tytoniu, niewłaściwa dieta oraz zażywanie niektórych leków (w tym antydepresantów).

Dowiedz się więcej o starczowzroczności tutaj --> https://vidiummedica.pl/zycie-bez-starczowzrocznosci/

Starczowzroczność a nadwzroczność starcza

Należy zaznaczyć, że starczowzroczność (presbiopia) nie jest tym samym co nadwzroczność starcza, w przypadku której problemy z widzeniem wiążą się ze zmniejszeniem współczynników załamania światła w rogówce i ciele szklistym. Starczowzroczność pojawia się zarówno u osób z wadami refrakcji (dalekowzrocznością, krótkowzrocznością), jak i u tych bez żadnych wad wzroku. Jeśli zauważyliśmy, że coraz trudniej czytać nam gazetę, książkę czy menu w restauracji, koniecznie umówmy się na wizytę u okulisty.

Leczenie starczowzroczności

Do korygowania starczowzroczności najczęściej wykorzystuje się okulary. U osób normowzrocznych wystarczą tradycyjne okulary do czytania oznaczone jako „+”. U pozostałych pacjentów konieczne jest zastosowanie soczewek kontaktowych (dwuogniskowych lub progresywnych o zmiennej ogniskowej). Presbiopię można skorygować także chirurgicznie. Zabieg polega na wszczepieniu do oka specjalnej soczewki wewnątrzgałkowej. Metoda polecana jest przede wszystkim pacjentom z zaćmą, u których konieczne jest usunięcie zmętniałej soczewki i zastąpienie jej implantem.