Wielu rodziców zmagających się z wadami wzroku zastanawia się, czy ich dzieci są szczególnie narażone na wystąpienie danego schorzenia. Nie inaczej jest w przypadku nadwzroczności - wady wzroku objawiającej się nieostrym widzeniem przedmiotów znajdujących się blisko nas, a także bólami głowy i oczu. Zdrowie pociech jest dla rodziców najważniejsze - warto zatem przyjrzeć się temu zagadnieniu nieco bliżej. Czy jest się czego bać?
Skąd się bierze nadwzroczność?
Przy dalekowzroczności promienie światła z naszego otoczenia nie trafiają jedynie na siatkówkę, ale także za jej obręb - przez co obraz nie jest wyraźny. Za główną predyspozycję występowania nadwzroczności uważa się genetykę. Wspomniana wada wzroku zwykle spowodowana jest zbyt krótką gałką oczną lub słabym układem optycznym - np. przez nadmiernie spłaszczoną rogówkę lub soczewkę. Również niektóre schorzenia i zatrucia mogą sprzyjać występowaniu hiperopii. Zaliczamy do nich m.in. cukrzycę czy zapalenie opon mózgowordzeniowych.
Nadwzroczność zwana także hiperopią jest jedną z najpopularniejszych wad wzroku. Badania wskazują, że w ciągu życia zmaga się z nią nawet co czwarty Polak. W zależności od rodzaju dalekowzroczności może ona występować na różnym etapie naszego życia. Choroby tej nie należy jednak mylić ze starczowzrocznością.
Co to jest nadwzroczność wrodzona?
Dalekowzroczność może mieć charakter wrodzony - mówimy wówczas o nadwzroczności fizjologicznej. Pojawia się ona u małych dzieci ma ona związek ze zbyt krótkim wymiarem gałki ocznej. Na szczęście w wielu przypadkach ustępuje ona samoczynnie w wieku ok. 7 lat wraz z rozwojem naszego dziecka. Z tego powodu dalekowzroczności zwykle nie leczy się u dzieci w wieku przedszkolnym. Jeśli jednak wada wzroku z wiekiem nie ustępuje - konieczne jest wdrożenie leczenia okulistycznego.
Czy można odziedziczyć nadwzroczność?
Nadwzroczność może być dziedziczna, ale wcale nie musi. Niemniej, jeśli w naszej rodzinie występowały przypadki tego schorzenia, musimy pamiętać o regularnej profilaktyce okulistycznej. Genetyka ma ogromny wpływ na rozwój wad wzroku i wczesna diagnoza daje szansę pacjentowi na szybkie podjęcie leczenia. Jeśli dalekowzroczność ma charakter łagodny - zwykle osoby zmagające się z tą wadą wzroku decydują się na stosowanie okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych. Nieleczona nadwzroczność może prowadzić do przewlekłego zmęczenia oczu, a także wcześniejszego wystąpienia starczowzroczności. Pacjenci, którzy chcą trwale pozbyć się problemu, zwykle decydują się na zabieg laserowej korekcji wzroku. Jeśli z jakichkolwiek przyczyn okulista nie zakwalifikuje nas do tego zabiegu, może wybrać metodę refrakcyjnej wymiany soczewki. Ważne, aby na każdym etapie leczenia stosować się do zaleceń lekarza.
