Stożek rogówki to choroba postępująca, która nieleczona może prowadzić do poważnych problemów ze wzrokiem. W większości przypadków schorzenie dotyka obydwu oczu, choć z niejednakowym nasileniem. Ze względu na postępujący w wyniku stożka rogówki astygmatyzm, chorzy w przebiegu choroby skarżą się na takie dolegliwości jak rozmyte i nieostre widzenie, nadwrażliwość na światło, swędzenie i zaczerwienienie oczu oraz pogorszenie widzenia nocnego. Charakterystyczne dla większości przypadków stożka rogówki zaburzenia widzenia pojawiają się z powodu zniekształcenia naturalnego kształtu rogówki, która w miarę postępowania choroby staje się coraz cieńsza i przyjmuje stożkowaty kształt. W zależności od stopnia zaawansowania choroby, w terapii stożka rogówki stosuje się leczenie zachowawcze oraz metody operacyjne.

Jak diagnozuje się stożek rogówki?

Diagnoza stożka rogówki opiera się na przeprowadzeniu wywiadu oraz wykonaniu specjalistycznych badań. W trakcie wywiadu lekarz omawia z pacjentem występujące objawy oraz gromadzi informacje na temat przebytych chorób i dolegliwości. Ważne są również informacje na temat chorób wzroku w rodzinie pacjenta. Kolejnym etapem jest wykonanie badań. W trakcie postępowania diagnostycznego w kierunku stożka rogówki podstawowymi badaniami są: ocena ostrości wzroku do dali, keratometria (oftalmometria), badanie rogówki w lampie szczelinowej oraz retinoskopia. Aby określić stopień zaawansowania zmian chorobowych wykonuje się również tzw. topografię rogówki.

Metody leczenia zachowawczego

W przypadku stożka rogówki leczenie zachowawcze polega na stosowaniu okularów korekcyjnych lub miękkich soczewek kontaktowych. Takie postępowanie jest skuteczne w początkowych stadiach choroby, kiedy widoczne są jedynie objawy astygmatyzmu. W bardziej zaawansowanych przypadkach stosuje się twarde soczewki gazoprzepuszczalne. Natomiast dla wyjątkowo nieregularnych stożków rogówki można wykorzystać soczewki twardówkowe. Pamiętajmy, że soczewki kontaktowe nie wyleczą pacjenta z choroby, lecz jedynie złagodzą jej objawy.

Metody leczenia operacyjnego

Jeżeli metody zachowawcze okażą się nieskuteczne, lekarz może zalecić operacyjne leczenie stożka rogówki. Zabiegi stosowane w chirurgicznej terapii stożka rogówki to Cross Linking, pierścienie Intacs oraz zabieg Topoquided. Nowoczesnym i bez wątpienia innowacyjnym sposobem leczenia stożka rogówki jest zabieg Cross Linking. Cały zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Efektem Cross Linking jest usztywnienie rogówki, dzięki czemu staje się ona bardziej odporna na zniekształcenia. Jedną z największych zalet Cross Linking jest fakt, iż zabieg hamuje progresję choroby. Zabieg pierścieni Intacs polega natomiast na wprowadzeniu maleńkich pierścieni do wykonanego wcześniej laserowego otworu w rogówce, zaś w zabiegu Topoquided dokonuje się laserowego wyrównania powierzchni rogówki. Efektem takich zabiegów jest zmniejszenie nieregularnego astygmatyzmu i tym samym polepszenie wzroku pacjenta.