Regularne badanie wzroku jest kluczowe dla zachowania sprawności widzenia przez długie lata. Jest to szczególnie ważne w przypadku małych dzieci, u których układ wzrokowy dopiero się rozwija. Praktyka okulistyczna pokazuje, że problemy z widzeniem coraz częściej dotykają najmłodszych. Ponieważ rodzicom małego dziecka trudno jest ocenić, czy z oczami ich pociechy dzieje się coś niepokojącego, warto co jakiś czas odwiedzać okulistę. Z naszego artykułu dowiesz się, co wchodzi w skład badania wzroku u najmłodszych pacjentów.
Badanie wzroku u noworodków
Zakres badania okulistycznego jest uzależniony od występujących symptomów lub podejrzeń określonych schorzeń. Przebieg badania w przypadku poszczególnych grup wiekowych jest nieco inny. U noworodków ocenie poddaje się dno oka oraz soczewkę. W tym celu konieczna jest aplikacja kropli rozszerzających źrenicę. Badanie nie jest bolesne, maluch może być jednak nieco niespokojny. Dziecko pozostaje cały czas w pozycji leżącej, podczas gdy lekarz ocenia stan ośrodków optycznych.
Badanie wzroku u starszych dzieci
W przypadku starszych dzieci zakres wykonywanych badań jest nieco szerszy. Kluczowa jest tu przede wszystkim ocena ostrości widzenia. Najczęściej dokonuje się jej w trakcie pokazywania dziecku różnej wielkości optotypów (czyli specjalnych tablic) i zalecania odczytania ich z danych dystansów. W zależności od wieku i możliwości dziecka wykorzystuje się tablice z obrazkami, literkami bądź cyferkami. Okulista sprawdza następnie ułożenie i motorykę gałek ocznych oraz kontroluje widzenie barwne i stereoskopowe. Po wykonaniu tych czynności pacjentowi podaje się krople rozszerzające źrenice i porażające chwilowo zdolność akomodacji. Gdy preparat zacznie działać (czyli zazwyczaj po około 30 minutach), lekarz przystępuje do oceny wady refrakcji oraz wykonania badania soczewki. Działanie kropli kończy się po około dwóch godzinach – należy jednak pamiętać, że przed upływem tego czasu dziecko może mieć przejściowe trudności w widzeniu (zarówno z bliska, jak i z daleka). Należy zapewnić mu więc właściwą opiekę i zadbać o poczucie bezpieczeństwa.
Jakie symptomy powinny nas zaniepokoić?
Jak wspomnieliśmy, kompleksowa ocena sprawności narządu wzroku możliwa jest dopiero po wykonaniu odpowiednich badań. Istnieją jednak pewne symptomy, które mogą wskazywać na obecność pewnych nieprawidłowości. Można je zaobserwować już na podstawie zachowania dziecka w domu czy w szkole. Gdy je zauważymy, należy jak najszybciej umówić się na wizytę u okulisty. Co powinno nas zaniepokoić? Pierwszym sygnałem może być siadanie za blisko telewizora lub tablicy. Gdy maluch nie widzi wyraźnie, stara się podchodzić do danych obiektów bliżej niż inne dzieci. Podobną funkcję może pełnić przysuwanie przedmiotów do twarzy. Oznaką problemów ze wzrokiem może być także pocieranie oczu, mogące wskazywać na uczucie pieczenia lub swędzenia. Kłopoty z widzeniem mogą objawiać się też mrużeniem oczu i innymi sygnałami dyskomfortu. Kolejnymi przykładami mogą być zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej (dziecko może mieć np. problem ze złapaniem piłki na zajęciach sportowych czy z jazdą na rowerze) oraz osłabiona koncentracja.
