Wśród schorzeń oczu stożek rogówki jest bodaj jednym z najczęściej bagatelizowanych, szczególnie na pierwszym etapie rozwoju choroby. Nie jest łatwo go zdiagnozować, zwłaszcza u osób, które zmagają się z inną wadą wzroku, na przykład krótkowzrocznością, czy astygmatyzmem. Może się bowiem wydawać, że to po prostu wada się pogłębia, noszone okulary, czy soczewki nie są już wystarczające i wszystko, co trzeba zrobić, to kupić mocniejsze szkła. Może się jednak okazać, że problem jest znacznie groźniejszy.

Dobra wiadomość jest taka, że stożek rogówki nie prowadzi do całkowitej ślepoty. Zła jest taka, że właściwie nie jest uleczalny, można jedynie złagodzić jego objawy i zahamować postęp. Stożek to schorzenie atakujące rogówkę - przednią część gałki ocznej, znajdującą się przed soczewką. Rogówka ważna jest z dwóch powodów. Pełni funkcję ochronną, chroniąc soczewkę oka, a ponadto ma zdolność skupiającą światło, co jest ważne w procesie widzenia.

O stożku rogówki mówi się, gdy rogówka traci swój naturalny, zaokrąglony kształt i staje się wydłużona, stożkowata. Powoduje to zaburzenie kąta padania światła na soczewkę, a w konsekwencji - problemy z widzeniem. Nie są do końca znane przyczyny powstawania stożka rogówki. Wiadomo, że schorzenie nie ma podłoża genetycznego, nie jest też powikłaniem innych chorób. Stożek rogówki może wystąpić u osób z niskim poziomem kolagenu w organizmie; to właśnie z włókien kolagenowych jest bowiem stworzona rogówka, a ich niedobór prowadzi do jej osłabienia i odkształcenia. Stożek rogówki wykształca się też często u alergików, jako następstwo silnego pocierania oczu w odpowiedzi na podrażnienia wywołane alergiami.

Wśród objawów wymienia się efekt halo wokół źródeł światła, zamazanie obrazu, widzenie mnogie, nadwrażliwość na światło, swędzenie oczu, szybko narastający astygmatyzm. Stożek rogówki może rozwijać się powoli przez okres nawet 20 lat. U innych pacjentów może nastąpić nagłe pogorszenie w krótszym okresie czasu.

Przede wszystkim stożek rogówki musi zostać zdiagnozowany. Aby dokonać diagnozy stożka okulista wykona topografię rogówki. Badanie to pozwala na określenie kształtu rogówki, stopnia odchylenia od normy i zaawansowania schorzenia. Następnie lekarz będzie mógł zaproponować odpowiednie leczenie.

Stożek na początkowych etapach rozwoju zahamować można dzięki specjalnym soczewkom kontaktowym. Jeśli stożek jest bardziej rozwinięty konieczny może się okazać zabieg operacyjny. Okulista może zaproponować na przykład zabieg cross-linkingu polegający na wzmocnieniu i usztywnieniu rogówki.

Przed zakwalifikowaniem do tego zabiegu konieczne jest wykonanie serii badań. Przeprowadza się komputerowe badanie wzroku, keratometrię, pachymetrię oraz ponowną topografię rogówki.

Leczenie stożka rogówki nie jest niestety refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Jedynym zabiegiem refundowanym przez NFZ jest przeszczep stożka rogówki. Jest to jednak zabieg, od którego raczej się odchodzi, dzięki innym, nowym, mniej inwazyjnym i bezpieczniejszym metodom dostępnym na rynku. W grę wchodzą jednak niemałe koszty. Już same badania kwalifikacyjne mogą w Krakowie kosztować od 200 do 400zł, zależnie od wybranej kliniki okulistycznej i proponowanego pakietu. Możliwości wyboru zarówno szpitala, jak i lekarza w mieście tak dużym jak Kraków są dość spore, warto więc zapoznać się z ofertą różnych miejsc i dowiedzieć nieco więcej na temat oferowanych pakietów, przed podjęciem ostatecznej decyzji.