Wśród schorzeń oczu, czy wad wzroku każdy z pewnością mógłby wymienić krótkowzroczność, nadwzroczność, astygmatyzm, zaćmę, czy zwyrodnienie plamki żółtej. Istnieją też jednak inne problemy, które mogą dotknąć pacjentów, i choć nie wszystkie prowadzą do całkowitej utraty wzroku, niejednokrotnie powodują dyskomfort i utrudniają życie codzienne. Jednym z dość często występujących chorób oczu jest stożek rogówki. Na czym polega? Czym grozi? Jak może być leczony?

Stożek rogówki - co to jest?

Przede wszystkim warto zrozumieć czym jest rogówka, i dlaczego jest tak ważna dla naszych oczu. Rogówka to zewnętrzna część gałki ocznej, znajdująca się przez soczewką. Ma dwie podstawowe funkcje. Przede wszystkim ma chronić soczewkę przed pyłem, kurzem, bądź innymi substancjami z zewnątrz, które mogłyby soczewkę uszkodzić. Ale nie jest to jej jedyne zadanie. Rogówka ma też bardzo dużą zdolność skupiającą promienie światła, przez co, wraz z soczewką, jest odpowiedzialna za zbieranie promieni i „rzucanie” ich na siatkówkę oka, gdzie powstaje obraz.

Stożek rogówki to schorzenie, które następuje, gdy rogówka staje się zbyt cienka i odkształca się, stając się stożkowata. Nie do końca znane są przyczyny powstawania stożka rogówki. Często powiązuje się go z alergiami, ponieważ do jego rozwoju może przyczynić się intensywne pocieranie oczu. Alergicy, zwłaszcza w okresie nasilenia objawów alergii mogą często pocierać swędzące i podrażnione oczy, co w dłuższym okresie czasu prowadzić może do uszkodzenia rogówki i stożka. Zakłada się, też, że stożek rogówki może mieć podłoże dziedziczne. Niejednokrotnie występuje też u pacjentów z chorobami genetycznymi, jak zespół Downa. Do rozwoju stożka rogówki mogą przyczynić się też często występujące infekcje i choroby oczu, jak na przykład zapalenie spojówek.

Rogówka zbudowana jest z włókien kolagenowych, które z wiekiem mogą zanikać. Stożek rogówki może też więc być związany częściowo ze starzeniem się organizmu i rozpadem włókien kolagenowych w rogówce. Zarówno przebieg choroby, jak i jej przyczyny są dość nieprzewidywalne, dlatego niejednokrotnie nie jest łatwo zdiagnozować stożek rogówki. Istnieją jednak skuteczne metody ograniczenia jego skutków. 

Czy może prowadzić do utraty wzroku?

Bardzo ważną kwestią jest, czy stożek rogówki może prowadzić do całkowitej utraty wzroku. Takie przypadki zdarzają się bardzo rzadko. Stożek rogówki często prowadzi do poważnych zaburzeń widzenia i utrudnia wykonywanie codziennych czynności, nie jest jednak powszechne, by pacjenci całkowicie tracili wzrok.

Objawy stożka rogówki, zwłaszcza początkowe są niełatwe do zdiagnozowania. Pacjenci często noszą już okulary i zauważają w którymś momencie pogorszenie wzroku. Mimo wymiany szkieł zaburzenia widzenia wciąż postępują, jednak często zanim zostanie zdiagnozowany stożek rogówki, przez jakiś czas okulista próbuje po prostu dopasować coraz mocniejsze szkła. Wśród objawów, na które warto zwracać uwagę są zaczerwienienie, pieczenie i swędzenie oczu, widzenie podwójne, bądź mnogie, efekt halo wokół źródeł światła. Warto sprawdzać symptomy w każdym oku oddzielnie. Stożek rogówki rzadko kiedy występuje w obu oczach symetrycznie, może się więc zdarzyć, że patrząc obojgiem oczu widzimy względnie dobrze, jednak po zamknięciu jednego zauważamy bardzo silne objawy wskazujące na stożek rogówki. Może to znaczyć, że choroba rozwija się szybciej w jednym oku.

Istnieje kilka metod leczenia stożka rogówki. W początkowym etapie okulista może zaproponować specjalne, sztywne soczewki kontaktowe. Metody chirurgiczne obejmują wszczepienie pierścieni INTACS, które utrzymują odpowiedni kształt rogówki, czy cross linking, czyli operacja wzmocnienia powiązań między włóknami kolagenowymi, co wzmacnia rogówkę i pozwala na zahamowanie jej degeneracji. Ostatecznością, w bardzo zaawansowanych przypadkach stożka jest przeszczep rogówki.