img

Diagnostyka suchego oka

Na zespół suchego oka cierpi coraz większa liczba Polaków. Statystyki pokazują, że takie dolegliwości mogą dotyczyć już ponad 15% dorosłych osób. Schorzenie jest związane z wysuszeniem wierzchniej warstwy rogówki i spojówki w wyniku niedostatecznego wydzielania łez. Film łzowy stanowi naturalną barierę ochronną zabezpieczającą przed przedostawaniem się do wnętrza gałki ocznej zanieczyszczeń i drobnoustrojów. Suche oko jest znacznie bardziej narażone na infekcje bakteryjne, wirusowe i grzybicze. Do rozwoju choroby dochodzi zarówno w efekcie niedostatecznego wydzielania łez przez gruczoły, jak i przez nieprawidłowy skład chemiczny poszczególnych warstw filmu łzowego. Najczęściej objawia się to uczuciem pieczenia i swędzenia, wrażeniem ciężkości powiek, większą niż zazwyczaj męczliwością wzroku, okresowym zamgleniem widzenia i osadzaniem się niewielkich strupków na rzęsach. Chorzy bardzo często skarżą się także na uczucie piasku pod powiekami. Ponieważ dolegliwości z zakresu zespołu suchego oka mogą znacznie utrudnić codzienne funkcjonowanie oraz przyczyniać się do rozwoju groźnych chorób oczu zalecane jest podjęcie leczenia mającego na celu przywrócenie prawidłowego nawilżenia rogówki i spojówki.

Na początek wywiad medyczny

Aby ustalić dokładną przyczynę zespołu suchego oka konieczna jest konsultacja okulistyczna. Na początek lekarz przeprowadza z nami szczegółowy wywiad medyczny. Poruszane będą nie tylko kwestie występujących dolegliwości, lecz także przebytych chorób i urazów, przypadków schorzeń oczu w najbliższej rodzinie, rodzaju pracy i prowadzonego stylu życia. Ponieważ objawy towarzyszące zespołowi suchego oka mogą wystąpić także w przebiegu innych chorób, konieczne jest rozszerzenie diagnozy o odpowiednie badania okulistyczne. W trakcie diagnozy pacjent badany jest nie tylko pod kątem samego ZSO, lecz także w kierunku schorzeń mogących mu towarzyszyć (np. zapalenia brzegów powiek czy stanów zapalnych spojówek). 

Badania wykonywane w trakcie diagnozowania zespołu suchego oka

Po zakończeniu wywiadu lekarz przystępuje do wykonania szeregu czynności mających na celu m.in. zmierzenie ilości wytwarzanych łez, ocenę pracy gruczołów łzowych, ustalenie składu chemicznego wydzielanej substancji oraz zbadanie jej osmolarności (czyli zawartości substancji mineralnych i organicznych). Nowoczesne ośrodki okulistyczne, jak np. Vidium Medica w Krakowie i w Warszawie, wykorzystują w tym celu specjalistyczną aparaturę. Za pomocą urządzenia o nazwie LacryDiag można precyzyjnie ocenić wysokość menisku łzowego, zbadać funkcjonowanie gruczołów Meiboma, określić grubość warstw filmu łzowego oraz dokładnie zbadać ich skład chemiczny. Diagnostyce zespołu suchego oka często towarzyszą specjalne testy. Jednym z nich jest test przerwania filmu łzowego. Lekarz przeprowadza go w trakcie badania w lampie szczelinowej. Jest to rodzaj mikroskopu pozwalającego dostrzec nawet najmniejsze ubytki ciągłości substancji powlekającej powierzchnię gałki ocznej. Zadaniem pacjenta jest po prostu uparcie głowy na podpórce i patrzenie prosto przed siebie. Jeśli w krótkim czasie na otwartym oku pojawią się suche obszary, jest to określane jako przerwanie filmu łzowego.

 

 

Zobacz również