img

Choroba zezowa – czym jest i w jaki sposób leczy się zeza u dzieci i dorosłych

Oczy są jednym z najbardziej niezwykłych narządów w naszym ciele. Specyficzna budowa gałki ocznej, jak również sposób usadzenia i ustawienia oczu umożliwia nam widzenie trójwymiarowe. Obraz oglądany przez lewe nieco różni się od tego, który jest rejestrowany przez prawe. Informacje docierające do nas za pośrednictwem zmysłu wzroku są przetwarzane przez mózg, który łączy obydwa obrazy w jedną całość. Dzięki znajdującemu się w oczach układowi optycznemu możemy widzieć zarówno obiekty znajdujące się blisko, jak i z dala od nas. Jeśli gałki oczne ustawione są nierównolegle, mówimy o chorobie zezowej. Czym jest to schorzenie i jak leczy się je u dzieci i dorosłych?

Widzenie stereoskopowe

Prawidłowa budowa i ułożenie naszych oczu pozwala nam na widzenie stereoskopowe. Widzenie binokularne umożliwia nam zarówno percepcję odległości, jak i głębi ostrości. Dzięki percepcji dwuocznej możemy oceniać odległość do widzianych obiektów oraz orientować się w przestrzeni. Aby widzenie stereoskopowe mogło przebiegać prawidłowo, konieczne jest ustawienie obojga oczu w tym samym kierunku, skupienie ich na tym samym obiekcie oraz zachowanie ostrości wzroku. Konieczna jest także ścisła koordynacja ruchu obydwu gałek ocznych.

Choroba zezowa – na czym polega?

Z zezem mamy do czynienia wtedy, kiedy gałki oczne są nieprawidłowo ustawione. Zazwyczaj jest to związane z zaburzeniami koordynacji mięśni okoruchowych, prowadzącą do zmiany kąta nachylenia jednego oka względem drugiego. W związku z tym, że zez obniża jakość życia i prowadzi do upośledzenia widzenia stereoskopowego, lekarze zwykli posługiwać się określeniem choroba zezowa.

Rodzaje zeza

W zależności od tego, w jaki sposób ułożone są gałki oczne w chorobie zezowej, wyróżniamy kilka rodzajów zeza. Pierwszym z nich jest ezotropia, czyli ustawienie gałek ocznych do wewnątrz. Jeśli oczy ustawione są na zewnątrz, mówimy o egzotropii. Jeżeli oczy są odchylone do góry, mamy do czynienia z hipertropią, zaś gdy gałki oczne skierowane są w dół, mówimy o hipotropii. W klasyfikacjach choroby zezowej bierze się pod uwagę również kąt odchylenia oka. Wielkość tego kąta może być stała lub zmienna. Najczęstszą postacią choroby zezowej jest zez towarzyszący, w którym oko zezujące towarzyszy ruchowi zdrowego oka, a kąt odchylenia jest stały. Znacznie rzadziej pojawia się zez ukryty, który jest widoczny tylko w momencie zasłonięcia jednego oka. Po zakryciu zdrowego oka następuje odchylenie drugiej gałki ocznej. Taki stan jest spowodowany nieprawidłowym działaniem mięśni okoruchowych.

Chcesz się dowiedzieć więcej o zezie? Kliknij tutaj -> https://vidiummedica.pl/diagnostyka-leczenie-korekcja-zeza/

Sposoby leczenia choroby zezowej

 Leczenie choroby zezowej jest procesem długotrwałym. Im wcześniej przystąpi się do terapii, tym efekty będą bardziej zadowalające. Dlatego gdy choroba zostanie zdiagnozowana u dziecka, należy niezwłocznie rozpocząć leczenie. Choroba zezowa nie ustąpi samoczynnie, zatem czekanie aż dziecko z niej „wyrośnie” nie ma najmniejszego sensu. Leczenie zeza ukrytego polega przede wszystkim na korekcie wady refrakcji oraz wykonywaniu specjalnych ćwiczeń oczu. W przypadku zeza towarzyszącego z jednoczesną wadą refrakcji może wystarczyć wyrównanie wady odpowiednimi okularami. W leczeniu choroby zezowej wykorzystuje się między innymi okulary z przesłonami oraz szkła pryzmatyczne. Jeżeli taki sposób terapii nie przyniesie rezultatów, można zastosować także leczenie chirurgiczne. Celem zabiegu jest poprawa działania mięśni okoruchowych, a tym samym przywrócenie prawidłowego ułożenia gałek ocznych

Zobacz również