​Jaskra przez wiele lat może nie dawać żadnych objawów. To właśnie dlatego choroba ta jest nazwa cichym złodziejem wzroku. Aby ludzki narząd wzroku działał poprawnie, w przedniej komorze oka musi być utrzymana prawidłowa ilość cieczy wodnej - zapewnia ona właściwe ciśnienie wewnątrz gałki ocznej. U osób cierpiących na jaskrę, krążenie cieczy wodnistej jest zaburzone, przez co ciśnienie wewnątrz oka rośnie, a to stopniowo uszkadza nasz nerw wzrokowy. Choć jaskra jest chorobą nieuleczalną, przy wczesnym wykryciu i dbaniu o oczy możemy cieszyć się dobrym wzrokiem do później starości. Czy jaskrze można zapobiec?

Jakie są objawy jaskry?

Istnieje kilka rodzajów tej choroby. Najczęściej występuje jednak jaskra pierwotna otwartego kąta. Ten typ jaskry rozwija się bardzo powoli i długo nie daje żadnych niepokojących objawów. Większość pacjentów zgłasza się, dopiero gdy ich nerw wzrokowy uszkodzony jest w takim stopniu, że ich pole widzenia jest nieodwracalnie zawężone nawet o 50 procent. To właśnie dlatego tak ważne są regularne wizyty u okulisty, nawet jeśli wszystko wydaje nam się w porządku. Jakie jeszcze objawy mogą świadczyć o rozwoju jaskry? Ból i zaczerwienienie oczu, rozmyta tęczówka, nudności czy widzenie aureoli wokół źródeł światła - jeśli dostrzeżemy u siebie te objawy i się one utrzymują, powinniśmy czym prędzej skontaktować się z lekarzem okulistą. Im wcześniej zaczniemy leczyć jaskrę, tym lepiej.

Skąd się bierze jaskra?

Jaskra może być dziedziczna lub nabyta. W każdym przypadku geneza wystąpienia choroby jest inna. Szczególnie narażeni na rozwój jaskry są osoby narażone na stres i mające kłopoty z wysokim ciśnieniem tętniczym. W grupie ryzyka znajdują się również cukrzycy, migrenowcy oraz osoby ze stwierdzoną krótkowzrocznością. Jaskry powstaje w wyniku zaburzenia przepływu cieczy wodnistej w naszym oku. Wysokie ciśnienie wywołane nagromadzeniem wspomnianej cieczy powoduje wzrost ciśnienia w gałce ocznej, a to z kolei prowadzi do uszkodzenia nerwu wzrokowego. 

Jaskra - jak leczyć i zapobiegać?

Nie istnieje metoda, która w 100% pozwoli nam uchronić się przed jaskrą, jeśli mamy do niej predyspozycji. Możemy jednak zminimalizować ryzyko jej wystąpienia. W diecie ważną rolę odgrywają witaminy oraz kwasy omega-3 i omega-6, natomiast ważne jest również, aby unikać stresogennych sytuacji. Konieczne są także profilaktyczne wizyty u okulisty, gdyż nieleczona niekorektowana wada wzroku również może przyczynić się do rozwoju jaskry. Dostępne są również krople przeciwjaskrowe, jednak ich stosowanie najlepiej skonsultować ze specjalistą. 

 

Jeśli chodzi o leczenie, to najczęściej stosuje się terapię farmakologiczną mającą na celu obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego. Zmniejsza ona produkcję cieczy wodnistej lub ułatwienie jej odpływu. Jeśli nie jesteśmy zwolennikami rozwiązań farmakologicznych lub nie przynoszą one zamierzonych efektów, możemy zdecydować się na laseroterapię. Za pomocą lasera możemy zarówno obniżyć ciśnienie wewnątrzgałkowe (cyklicznie), jak i wytworzyć nową drogę odpływu cieczy wodnistej z oka. Nowy kanał minimalizuje ryzyko wystąpienia podniesionego ciśnienia w oku. Jest to jedna z najskuteczniejszych terapii przeciwjaskrowych.