Zabieg refrakcyjnej wymiany soczewki z roku na rok cieszy się w Polsce coraz większą popularnością. Decydują się na niego głównie pacjenci powyżej 40 roku życia, u których powoli zaczyna się rozwijać starczowzroczność, a którzy nie chcą się zdecydować na noszenie okularów. Refrakcyjna wymiana soczewki pozwala także korygować wadę wzroku w przypadku, gdy istnieją przeciwwskazania do laserowej korekcji wzroku. Czy refrakcyjna wymiana soczewki jest bezpieczna?

Refrakcyjna wymiana soczewki to zabieg bardzo zbliżony do operacji usunięcia zaćmy. Najważniejszą różnicą jest fakt, że w tym przypadku nasza naturalna soczewka nie jest tak zmętniała. Lekarz w trakcie zabiegu usuwa naszą naturalną soczewkę i zastępują ją nową, która nie jest podatna na zmętnienie. Refrakcyjną wymianę soczewki wykonuje się w formie chirurgii jednodniowej, dzięki czemu pacjent może szybko wrócić do domu. W okresie rekonwalescencji pacjent przez cztery tygodnie powinien unikać wysiłku fizycznego, a szczególnie dźwigania ciężkich przedmiotów, a po zabiegu należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza - zarówno w zakresie kropli i wizyt kontrolnych, jak i innych zaleceń zdrowotnych. 

Lekarze na zabieg refrakcyjnej wymiany soczewki kierują przede wszystkim osoby po 40-45 roku życia. U młodszych pacjentów zwykle stosuje się laserową korektę wzroku. Refrakcyjna wymiana soczewki może nas nie tylko uchronić przed rozwojem starczowzroczności, ale także skorygować astygmatyzm, dalekowzroczność oraz krótkowzroczność. Zabieg ten jest doskonałą alternatywą dla pacjentów, którzy  z powodu zbyt dużej wady wzroku, za cienkiej rogówki lub występowania zespołu suchego oka  nie zakwalifikowali się do leczenia laserem. Jeśli decydujemy się na operację obu oczu - między jednym a drugim zabiegiem powinno upłynąć co najmniej 14 dni. 

Zabieg refrakcyjnej wymiany soczewki jest bezpieczny i bezbolesny. Rzadko możemy natrafić na przeciwwskazania do wykonania refrakcyjnej wymiany soczewki. W związku z tym, że zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, jedynie ciężki stan pacjenta może stanowić przeciwwskazanie. Oczywiście przed samym zabiegiem musimy wykonać szereg badań okulistycznych i morfologicznych. Lekarz musi mieć pewność, że wszystko jest w porządku i bez przeszkód może przejść do planowania zabiegu. Wśród badań kwalifikacyjnych poza wywiadem medycznym znajduje się m.in. topografia rogówki, Verion czy OCT plamek i tarcz nll. Badana jest także gęstość komórek śródbłonka czy biometria optyczna. Oprócz badań okulistycznych wykonuje się także m.in. oznaczenie grupy krwi, morfologię, układ krzepnięcia. Dopiero po pozytywnym przejściu badań kwalifikacyjnych możemy przejść do umówienia zabiegu.